Zondag 10 november

Ontbijt om 08.00 uur. Uiteraard lopen wij alweer vroeger door het stadje. We moeten wel zorgen op tijd bij het ontbijt te zijn want Joey is jarig. De kwart eeuw wordt vol gemaakt. Hij had aangegeven er niets aan te willen doen, maar uiteraard had Maud dit al gezien en ons hier vorige week op aangesproken. En ja hoor, ze heeft wat van onze meegebrachte ballonnen opgeblazen, een verjaagsmuts gemaakt en cupcakes gebakken. Geweldig. Joey wordt natuurlijk door iedereen gefeliciteerd en om 09.00 uur staan we klaar. Onze gids voor vandaag is een medewerker van het hotel, is 1.60 meter klein, en gooit zijn rugzakje op en we vertrekken. We gaan de bergen in, en na een half uurtje vraagt hij ons of we via de bergpaadjes die de bergbewoners gebruiken willen lopen. Uiteraard willen we dat. We klauteren, klimmen, struikelen maar genieten met volle teugen en onderweg worden we getrakteerd op prachtige vergezichten. Na ongeveer twee uur struinen zien we in de verte Ramkot. In het dorp blaas ik wat strandballen op en geef deze aan wat kinderen. Dat geeft blije gezichten. Ramkot stelt ons niet teleur. Wat een prachtig dorp. We nemen uitgebreid onze tijd om te genieten en prijzen ons gelukkig dat we deze keuze hebben gemaakt. Geweldig. We verlaten het dorp en willen onder een boom lunchen, maar onze kleine Nepalese vriend heeft een beter idee. Nog 10 minuten verder, en jawel, hij heeft gelijk. Tafeltje en stoelen overdekt, prachtig zicht op de bergen, we bestellen op deze eenzame plek bij het hotel met vier bedden een biertje, en onze brave gids maakt zijn rugzakje leeg. Een wonderbaarlijk lekker en uitgebreide lunch komt tevoorschijn. 4 goed belegde boterhammen met kaas en marmelade, gekookt eitje, rolletje koekjes, een KitKat en een pakje fruitsap. Smullen geblazen dus. We vervolgen onze weg, en via op en afgaande bergpaadjes gaan we weer richting Danipur. De laatste kilometers worden zwaar, het is bloedheet en klimmetjes zijn behoorlijk steil, maar we laten ons niet kisten. We krijgen ook nog de zijdefabriek te zien, maar dat stelt niks voor. Nog een laatste heftige klim en na ruim 21 kilometer zijn we terug in Danipur. Moe en versleten maar vooral trots nemen we afscheid van onze gids, steken hem nog een gezamenlijke fooi toe, drinken een biertje en of thee, cola en gaan eerst douchen voor het diner begint. Op tijd weer naar bed, want morgen loopt de wekker om 04.50 uur af.