Donderdag 14 november

Na een redelijke nachtrust loopt de wekker af om 06.30 uur. Ontbijt staat gepland om 08.00 uur, en om 09.00 uur moeten de koffers voor de deur staan zodat we om 09.30 uur kunnen vertrekken naar de luchthaven. We pakken eerst onze koffers in en gaan lekker op het gemak ontbijten. Danielle en Joey schuiven ook al vroeg aan en er blijken veel Nederlanders in de ontbijt zaal te zitten. Deze hebben Kras rondreis India en Nepal gedaan. India staat voornamelijk bij Danielle en mij hoog op verlanglijstje dus trek ik de stoute schoenen aan en vraag aan twee mannen hoe India was. De heren van deze single reis zijn eensgezind. Wat ze gezien hebben was prachtig, maar India is vies, de mensen vreselijk onbeschoft, en het overal overweldigend druk. Te druk voor woorden. We gaan met deze informatie ons voordeel doen. Na het maken van een groepsfoto vertrekken we keurig op tijd en storten ons weer in het hectische verkeer van Kathmandu. Ongelofelijk dat er zonder regels en getoeter en gescheld men elkaar gewoon de ruimte geeft. Ze proberen wel voor te gaan maar het gaat gewoon allemaal goed. De traditionele politie agent staat weer op een kruising te zwaaien. De vraag blijft of deze man s avonds nog weet wat hij die dag gedaan heeft. Fantastisch. We komen op tijd aan op de luchthaven van Kathmandu. En ja hoor. Ook hier weer een heerlijke puinhoop. We schuiven aan in de rij, maar worden door een vriendelijke medewerker naar een vrije balie geleid, dat schiet lekker op. Mis zei de mol. De brave man heeft ons naar de business class balie geleid. We maken wat ruzie met de baliemedewerker en schuiven brutaal terug vooraan in onze vorige rij. Uiteindelijk raken we van onze koffers af, kunnen geen zitplaatsen bij het raam bemachtigen, verkwanselen onze laatste roepies en vertrekken bijna een uur te laat uit Kathmandu. Overigens lukt het ook op deze luchthaven weer om wat spulletjes te kopen met te weinig geld. Begint een beetje een sport te worden. En dan begint voor Marion en mij een bijzondere vlucht met Turkish Airlines. Bij het instappen begroet ik de stewardess: ieje gunler. Ze kijkt me verbaasd aan, en zegt welkom. Ik zeg: u moet zeggen Hoz Geldeniz. Ze kijkt nog verbaasden en zegt Thank you. Ik zeg netjes: Tesjekurederiem. Er verschijnt een grote Turkse glimlach. Ze vraagt waar ik vandaan kom en hoe ik Turks kan spreken. Ik leg haar uit dat we in 1989 Turkije zijn rondgereisd. Tijdens de vlucht komt dezelfde stewardess met eten en ik bestel onze drankjes keurig in het Turks en zeg haar dan: Ne mutlu Turkem Diyeni. Ze kijkt met met grote ogen aan, en de glimlach wordt steeds mooier. Een tijd later tikt ze me op de schouder, ze heeft voor Marion en mij koffie en thee. Weer tijdje later tikt ze me weer op de schouder, zes zakjes met nootjes en een bekertje met Turkish Delight. Ze zegt: omdat u zo vriendelijk bent. Waauuw. Weer tijdje later heeft ze weer thee en koffie voor ons, en ik word begroet door de overige stewardessen. Het is rondgegaan dat er een Nederlandse man in het vliegtuig die Turks spreekt.  We landen door het te late vertrek uit Kathmandu natuurlijk ook te laat op Istanbul. Daar hebben we dus weinig tijd om over te stappen. We moeten heel de luchthaven over  dus dat wordt aanpotem. We stappen uit de kist, gaan de pijp uit en gaan het hoekje om, en daar staat een aller aardigste luchthaven medewerker die ons vraagt of wij de groep zijn die naar Amsterdam moeten. De brave man brengt ons dus gewoon heel de luchthaven over naar onze vertrekhal. Wat een service. We stappen op tijd in, vlucht vertrekt keurig op tijd en we landen keurig om 21.05 uur op Schiphol. Uiteraard weer op de Polderbaan, dus aardig stukje lopen. Plaspauze tussendoor, komen bij de kofferband aan, vissen al snel onze koffers er af, en stappen de al gereed staande bus naar P3 in. Nog voor 22.00 uur zitten we al op de autobaan, en keurig om 23.45 uur zijn we thuis. Er ligt een leuke wrlkomstbrief van Jordy voor ons klaar. Marion, Danielle en Joey gaan slapen, en ik schenk een biertje in en breng nog een uurtje met Byoux door. Ik werd bijna doodgeknuffeld.