Zaterdag 9 november

Ontbijt staat gepland om 08.00 uur. Marion en ik hebben besloten dat we in alle vroegte bij het meer willen zijn voordat de drukte aan het toeristische meer los barst. Dus onze wekker loopt af om 05.45 uur. Wassen, knippen en scheren en op naar het meer. Vijf minuten lopen, en wauw, heerlijk rustig aan het meer en....de bergen vertonen zich in alle pracht. Werkelijk fantastisch. We kijken onze ogen uit, en moeten ons zelf dwingen te stoppen met foto's maken. Eigenlijk te mooi om waar te zijn. We zien ook nog een oud baasje, die zijn twee waterbuffels heeft aangespannen om zijn klein perceel om te ploegen. Op de blote voeten loopt hij achter de buffels aan door de modder en stampt af en toe de ploeg wat aan. Maar waar je ook komt, loopt of kijkt, NAMASTE. Qua vriendelijkheid kunnen wij westerlingen iets van deze mensen leren. We schieten nog even bij de bakker aan en kopen een paar koeken voor onderweg. Om stipt 09.30 uur vertrekken we richting Danipur. De rit erheen is op zich al een belevenis. Prachtige rit, genoeg te zien en laatste stuk gaat bergopwaarts. Gelukkig hebben we een erg goede chauffeur, petje af voor deze man. Het is eigenlijk ongelofelijk dat het allemaal goed gaat. Chauffeurs geven elkaar op tijd de ruimte, er wordt rustig gewacht, en soms denk je, dit kan echt niet, maar toch schuiven bussen, vrachtwagens en auto's rustig langs elkaar. Er zijn geen regels, maar het systeem werkt. We lunchen bij het restaurant van ons hotel, The Old Inn. Dan sluit Maud zich weer aan bij de groep. Onze hotel kamers liggen in een gebouw iets verder op. Geen wifi, dus ik moet wachten met schrijven van de blog. De hotelkamer is prachtig, doet wat Middeleeuws aan en doet ons denken aan ons hotel in het Chinese Pingyao.  De kamer is klam, vochtig en ruikt muf, maar vooruit maar, het gaat maar om twee nachten. Met de hele groep maken we een wandeling door en rond Danipur. Leuk authentiek plaatsje. Onderweg vraag ik aan Maud of het mogelijk is om de volgende dag Ramkot te bezoeken. Ze pakt dit keurig op en gaat wat voor ons regelen. Gelukkig dat ik me thuis goed had voorbereid, want deze wandeling staat hoog op mijn verlanglijstje.Om 19.00 uur schuiven we aan voor gezamenlijk diner. Diner stelt niet zoveel voor, ze proberen dit Europees te maken. Is niet helemaal gelukt, maar de bediening is geweldig. Intussen vertelt Maud ons dat als zij de hele reis met ons het gemaakt we verschillende lokale gidsen gehad zouden hebben. Doordat Maud uit viel, kreeg Deep de opdracht de hele reis te begeleiden. Nu is het duidelijk waarom dit aardige welwillende mannetje van een heleboel dingen niets wist. Hij doet normaal alleen de eerste vier dagen in en rond Kathmandu.  Tijdens het diner geeft Maud aan dat er morgen drie opties zijn, voor de wat mindere wandelaars een bezoek aan een zijde fabriek, voor heldhaftige reizigers een bezoek aan een donkere grot, of een lange wandeling naar Ramkot. Uiteindelijk blijkt dat Marion, Danielle, Joey en ik naar Ramkot willen, en Marian en Monique willen graag bij ons aansluiten. Maud heeft intussen bij het hotel een gids geregeld om met ons mee te gaan en er worden lunchpakketten voor ons geregeld. We gaan lekker op tijd naar bed, want we gaan een vermoeiende dag tegemoet.