Maandag 4 november

Wekker loopt af om 06.30 uur. Ontbijt om 06.00 uur en de bus in om 07.00 uur voor een lange reis van 90 kilometer. Maud heeft ons inmiddels verlaten voor de begrafenis van haar oma in Nederland. De reis zal als alles mee zit vijf uur duren. We verlaten na ruim twee uur de hoofdbaan en het feest kan beginnen. Onverharde wegen, natte wegen, stukje verharde weg, met prachtige omgeving. Dan gebeurt het. Ze zijn in de heuvels aan het werk en grote rotsblokken donderen naar beneden. Alle verkeer moet stoppen en drie rijen dik staan we in de file. Alarm alarm, achter aan de file komen twee ambulances met loeiende sirenes aan. Dat wordt passen, meten en schuiven, maar uiteindelijk komen ze er langs. Spectaculaire bezienswaardigheid.

Na half uurtje vertraging vervolgen we onze weg, nou ja, weg, maar het blijft wonderbaarlijk hoe geduldig de chauffeurs zijn en op de meest vreemde plekken langs elkaar schuiven. Gelukkig hebben we goede levensverzekeringen... Uiteindelijk stoppen we rond 12.15 uur in een dorp, Nuwakot, en de bus kan niet verder. We moeten te voet naar ons hotel. The Famous Farm. We komen in een sprookje terecht. We krijgen onze kamer en.... waauuuuw. Te mooi om waar te zijn. Om 13.00 uur krijgen we een heerlijke lunch voorgeschoteld en om 15.00 uur te voet naar het dorp, waar we het paleis in wederopbouw zien. Ook hier zijn de gevolgen van de aardbeving goed te zien.

  Bij hotel drinken we nog even een Everest en om 18.30 uur een geweldig lekker diner. In dit hotel maken ze alles vers uit eigen tuin. Voortreffelijk. Op de hotelkamer doe ik de klamboe omlaag en maak mijn verslag....en dan opeens is alles weg uit de blog. Ben dus weer opnieuw moeten beginnen bij zaterdag...  Vanaf nu dus per dag een nieuw verslag maken en niet meer aanvullen. De deuren zijn erg laag dus al drie keer de kop gestoten. In de nacht om drie uur in stikke donker naar de wc, wijs met de zaklamp naar de grond om trappetje niet te missen, en bam, huize stoot je hoofd niet. Gloeiende gloeiende...